Hoe kan het dat wij een overheid hebben die ons verwaarloost in plaats van ons verzorgt? Een overheid die plundering en vervuiling van de aarde met subsidies stimuleert, in plaats van ze te bestrijden. Die er hoogstens aan wil verdienen, door onze dijken te promoten. Die er voor de bedrijven is en niet voor de mensen.
En die dus toestaat dat we worden bedreigd in plaats van beschermd, wat haar plicht is. De overheid heeft zorgplicht. Die voert ze niet uit.
Ja, de overheid zijn eigenlijk ouders die hun kinderen verwaarlozen.
Waarom hebben wij een overheid die juist bijdraagt onze leefomgeving vuil te houden. Die miljardensubsidies blijft verstrekken aan de grootste vervuilers: de kolencentrales, de luchtvaart, de industrie. Een overheid die zich verzet tegen genezende maatregelen. Die tegenwerkt. Die actievoerders van Extinction Rebellion terroristen noemt.
Waarom hebben wij een overheid die niet doet wat ze moet doen: voor ons zorgen; voor onze veiligheid en gezondheid. De regering zijn ouders die, als onze beschermers, in gebreke blijven.
Hoe kan het dat we geen regering hebben die productie van olie, kolen, gas al heeft verboden, in naam van onze gezondheid. Dat we geen regering hebben die voor ons opkomt.
De weigering zorg te dragen voor de burgers is structureel. Nooit is het basisrecht op onderwijs, verzorging en wonen vanzelf goed geregeld. Verbetering is altijd door de mensen afgedwongen.
Zolang het winstprincipe de wereld regeert, beschouwt de overheid zorg niet als taak, maar als een hinderlijke kostenpost.
Het zijn eerder kinderhaters. Ze kennen geen liefde, ze willen macht. Het zijn altijd angstige lieden die macht willen en voor de politiek kiezen. Van angstige lieden kan je niet op aan. Macht is altijd schadelijk.
Deze ouders zijn niet sympathiek.
Ga stemmen als je wilt, maar vertrouw er niet op. 100 jaar stemrecht hebben de plundering en beschadiging van de aarde niet kunnen tegenhouden. Ook nu wil een kamermeerderheid een nieuwe kerncentrale, verdere verbreding van wegen en verhoogt ze juist de btw op het openbaar vervoer.
Ook nu weigert ze voldoende innovatie en omscholing te organiseren. Ze weigert genoeg nieuwe banen te faciliteren.
Zo voorkomt ze niet dat mensen gestresst raken en angstig. Nee, ze veroorzaakt onnodig stress en angst. Kinderen willen geen dreiging van hun ouders. Ze willen veiligheid.
Ja, de overheid zijn ouders die hun kinderen verwaarlozen.
Die de kinderen wantrouwen en strenge maatregelen hanteren.
Die almaar het huis niet schoonmaken, zodat het vuil ligt opgehoopt.
Die de ramen dichthouden en de zuurstof buiten.
Die weigeren de kinderen te geven wat ze nodig hebben.
Die niet eerlijk zeggen dat het huis op instorten staat.
Die niet de kinderen laten meebeslissen.
Die zeggen dat kinderen duur zijn.
Die zich naar buiten in een mooi pak steken.
Die het te druk hebben met geld verdelen onder vrienden, terwijl de kinderen er slecht aan toe zijn.
Ze verwaarlozen willens en wetens.
Kijk de kinderen in de ogen. Zie hun zorgen, zie hun angst.
Het is zo liefdeloos.
Kinderverwaarlozing is volgens de wet mishandeling. Mishandeling is strafbaar.
Maar zelfs als dan de kinderrechter eraan te pas komt, omdat het zo niet langer kan, dan nog gaan ze niet schaamtevol aan de slag. Nee, ze proberen er onderuit te komen, en slinkse wegen te vinden om niet te hoeven zorgen.
Ze sturen het er nog op aan dat het huis onbewoonbaar wordt, dat de kinderen dodelijke ziektes oplopen, dat er paniek uitbreekt.
Waarom is de overheid er niet voor ons?
Voor ons is een regering die belasting heft aan vervuilende bedrijven en op alle plundering van grondstoffen.
Die voor ons kolen-, olie- en gasproductie verbiedt.
Voor ons vliegen verbiedt en de cruises.
Voor ons de reclame verbiedt.
Voor ons het openbaar vervoer uitbreidt
Voor ons massaal tiny houses bouwt.
Voor ons overal bomen plant en bossen aanlegt.
De kinderen zullen het huis moeten bezetten en goede zorg afdwingen. In het uiterste geval moeten deze ouders uit de ouderlijke macht worden ontzet. Daar is alle reden voor. Maar je hoopt dat ze onder dwang toch in staat zijn tot inkeer te komen. En alsnog het goede te doen.
Goede ouders houden van hun kinderen. Ze vertrouwen hen en geven hen zekerheid.
Goede ouders zeggen eerlijk hoe het huis ervoor staat.
Ze doen wat nodig is om het schoon te krijgen.
Ze laten de kinderen meebeslissen.
Ze zetten de ramen open en zorgen voor zuurstof.
Ze delen geen geld meer uit aan hun vrienden, maar besteden het aan een prachtig leven voor de kinderen.
Ze zorgen voor veiligheid.
Ze zorgen zo goed ze kunnen. Het is liefdevol.
De regering wordt geacht uit sympathieke mensen te bestaan. Wijze mensen, die geen boodschap hebben aan macht. Met het vermogen leiding te geven. Dit is: die in staat zijn het goede en het redelijke in de gemeenschap te verwezenlijken.
© Helen Gerretsen 2021